WiiiiiiiiiiiiHaaaaaaa

Zo, na de vakantieperikelen, nu toch echt beginnen met bloggen. Natuurlijk niet dagelijks, maar zo eens per week een postje, dat zou moeten kunnen. Anders lees ik dit over 30 jaar en denk… hmm was ik soms met niets bezig… Nou nee, niet bepaald. Wellicht is het handig hier even een link te plaatsen naar muziekkamp.blogspot.com aangezien mijn laatste posts daar te zien waren. En of we bezig zijn geweest! Maar goed. Back to reality. Of eigenlijk back to virtual reality. Al een tijdje had ik de wens een spelcomputer in huis te zetten. Maar een wederhelft die daar niet zo van was. Tot Nintendo kwam met iets nieuws. Een plankje om op te staan wiebelen en dat door allerlei technische snufjes op het gebied van micro-elektronica zorgt voor overbrenging van de fysieke beweging op een schattig virtueel poppetje dat je naar wens kunt uitdossen met neus, bril of buikje. Inderdaad dames en heren. We hebben het over de Wii Fit. De deal was dat er voor die spelcomputer een uitzondering op de regel kon worden gemaakt, maar dan moest het wel een cadeautje zijn. En dat kado kwam dus gisteren. (met dank aan Rene Br.) En na wat ampele installatiewerkzaamheden hadden wij ons entertainment device in volste staat van paraatheid. Na wat tennis, golf, honkbal, en uiteraard het maken van een gepersonificeerd poppetje wat nu voor eeuwig in het witte doosje leeft (de zogenaamde Mii) was het tijd om het plankje te installeren. Rii ging verder op de Wii en na het invoeren van enkele vrij persoonlijke zaken op het apparaat mocht er uiteindelijk geyogaat worden. Als volleerd prof knalde Rii er een Warrior pose en een Half moon uit. En opmerkelijk genoeg hield ze ook nog de pontificaal gepresenteerde balansoefening uit. Erg knap moet ik zeggen. Ten slotte mocht ik nog een spelletje voor Rii kiezen. Dat werd natuurlijk hoelahoepen. Vermaak voor hem en haar! (note: de dame in dit filmpje is niet Rii. Ik zou dat soort footage natuurlijk nooit op youtube zetten!)