Klaar voor de start

Alles is er klaar voor. Wandeltas staat vol te zijn, wandelschoenen keurig in het gelid. Batterijen en accu’s opgeladen. Alles is klaar voor een geweldige week in Nijmegen. Een week vakantie. Wat gaan jullie doen met vakantie? wordt dikwijls gevraagd. Een geweldige prestatie neerzetten is ons antwoord dan steevast. Een heerlijk gevoel maakt zich meester over mij. Maar het is ook een dubbel gevoel. Enerzijds heb ik belachelijk veel zin in 4 dagen buffelen. Maar anderzijds heb ik ook de wandel4daaagse van Alkmaar nog vers in het geheugen zitten. Na dag 2 had ik knoeperts van blaren op beide hielen en heb de tocht verder uitgelopen met veel pijnscheuten. Oorzaak blijkt uiteindelijk mijn heerlijk zittende maar gladde zolige nieuwe schoenen te zijn. In april leek het ons verstandig om lichtere schoenen (en dat bedoel ik dan technisch, niet qua modetint) te kopen. Daarbij kreeg ik veel blaren, maar ik dacht dat dat met name kwam door de intensievere training. Vorige week het ultieme dieptepunt. Rianne had een leuk idee. Vanuit ons huis een fietsknooppuntenroute van 45 km gestippeld. Makkelijk te volgen, alles verhard en een pittige afstand. Alle elementen voor een perfecte voorbereiding dus. In werkelijkheid: halverwege de bus naar huis genomen met een miezerige blaar op mijn kleine teentje, maar daarvan zoveel last dat gewoon doorbijten geen optie was. Vorig weekend dan toch maar weer eens de oude schoenen geveterd. Een stuk comfortabeler en minder wrijving, dus minder blaren. Ik zie het allemaal weer iets rooskleuriger in. Of eigenlijk Gladiolenkleuriger.  

Stom tentje (archief)

Gezien mijn Hyves activiteit op dit moment zal de account niet gek lang meer bestaan vermoed ik. Vandaar even mijn penneroerselen veilig stellen. Deze had ik er nog niet bij gezet.

Ik ben gek op reclame! Ik ben een van die mensen die serieus gelooft dat deze wereld draait op reclames. In de reclame wereld is alles mooi,goed, foutloos en vooral: beter dan wat je nu hebt!!. Producten zijn er fantastisch en nooit stuk of met een klein butsje eraf. De wereld is er zoveel kleurrijker, je zou haast zeggen: Ik zou wensen dat ik in de reclame wereld woonde. 's Ochtends sta ik in mijn nieuwe onderbroek ook altijd even naar de spiegel te glimlachen om te zien of het er dan echt net zo uit ziet als in de HEMA krant of zeeman folder. Maar wat het mooiste is met reclame: De gemiddelde reclame is enorm slim! Althans.... Slimmer dan ik! Niet dat ik nou zo vreselijk onintelligent ben ofzo, maar gewoon het feit dat ik dan thuis kom met een volkomen nutteloos product en moeders de vrouw (die dan weer wel slim genoeg is) er achter komt dat de reclamewereld mij toch weer te pakken heeft genomen. Prachtig!

Tot aan vandaag. Ik ben ontroostbaar. De hele kleurrijke, met plastic overgoten wereld van de reclame stort voor mijn ogen in elkaar. Voor het eerst in mijn leven snap ik de reclame en dat maakt mij bang! Deze reclame is in mijn beleving zodanig slecht, dat het praktisch een antireclame kan zijn. In dit geval betaalt ING maar het zou heel goed kunnen dat de Rabobank erachter zit om er voor te zorgen dat niemand naar de ING gaat. Welnu, wat is er dan helemaal aan de hand:

Als je nu 1500 Euro op de spaarrekening zet bij de ING bank krijg je een strandtentje. Je ziet ze wel eens: zo'n uitermate onhandig ding dat je zeker moet hebben om te zorgen dat je windvrij op het strand zit. Ik ken niemand met zo'n tentje. Mijn bekenden gaan op het strand zitten omdat ze niet meer tegen de hitte kunnen en een klein briesje proberen op te vangen. Als je op het strand wilt zitten met windkracht 5 of hoger ben je of volslagen malloot, of Duitser. En in beide gevallen heb je nog steeds niet een dergelijk tentje nodig. De volslagen malloot kan het niet schelen als er zand in ogen, mond en oren komt en als je Duitser bent heb je een kuil. Als je de kuil graaft is de wind lekker, je zweet dan tenminste niet zo erg. (hoewel... wel eens een Zwetende Duitser gezien??) En als je klaar bent met je kuil zit je diep genoeg om geen wind meer te vangen. Vang je dan alsnog wind, dan is je kuil niet diep genoeg of je Duitse buik te dik en in beide gevallen geldt: graaf nog even verder. (ofwel Grafe Sie noch Etwas weiter!)
Maar het tentje is dus niet eens waarom ik zo verdrietig ben. Het tentje is volledig wit, (mocht deze actie een succes zijn, is mijn advies: neem een goede zonnebril mee naar het strand!) en er wordt een HANDIGE tentstift bij geleverd. En dan gaat mijn brein dus knagen hè. Oké, dus die gasten bij de ING hebben ook gezien dat zo'n tentje niet handig is, maar weet je wat wel handig is....dat je er een stift bij krijgt waarmee je dan op het tentje kan schrijven. WTF???

Om de handigheid nog een beetje te benadrukken staan er "handige" voorbeelden van wat je allemaal op je tentje zou kunnen zetten. De voorbeelden komen niet veel verder dan "naaktstrand begint hier" of "ober 2 rosé" Maar ik vrees dat ik elke keer als ik voorbij zo'n tentje loop van de zomer diep zal zuchten en de mensen een foldertje van de ASN bank in de handen duw. Die hebben geen tentjes met handige stiften, Maar hun slogan is: Spaar met een hoge rente én voor een betere wereld. Kijk en daar trap ik dan weer wel in!

Kicks voor Niks

Sinds het nieuwe jaar hangt bij ons naast de scheurkalender van Fokke & Sukke ook de Happinez kalender. De oorsprong hiervan bevind zich in het noodlot in de aanschaf van 1 der kalenders. Tot 2 maal toe werd deze door ons aangeschaft en weer teruggebracht wegens overcompleet, waarna we besloten dat er vermoedelijk iets van Noodlot zou bestaan en als we de Happinez kalender enigszins wilden gaan respecteren, we dit dus moesten laten gelden voor de Fokke en Sukke (tot zover een zweverig verhaal, maar de pragmaticus onder ons kan het ook een overtreffende trap van het poldermodel noemen. (polderissimo)

Enfin: de F&S kalender is tot op nu nog niet echt geestverruimend en ik moet eerlijk zeggen dat ie echt een beetje tegenvalt tot nu toe, want het voordeel van F&S is dat die ene geniale grap aan het eind van het jaar de hele kalender kan goedmaken. Ook de happinez kalender kan mij niet echt bekoren. De gehele maand januari bevonden wij ons in een of ander oud chinees oorlogsboek met wijze spreuken als: hij diens kop eraf geslagen wordt glimlacht bij maanlicht ofzoiets. Geleuter van de hoogste plank. Maar.. de maand februari belooft veel goeds! Tot op vandaag reeds John Lennon, Toon Hermans en andere grootheden uit het nog niet zo ver verleden. En dan vandaag: Koot en Bie werden aangehaald in de context van het spreukje van de dag waarin aangegeven wordt dat de echt waardevolle dingen niets kosten en de kostbare zaken geen waarde hebben. (best mooi natuurlijk, maar zo’n LCD scherm voor het komede WK… is best waardevol toch?) Koot en Bie werden er met de spreekwoordelijke haren bijgesleurd vanwege hun Kicks voor Niks uit 1982. Bijgaand hopelijk voor de eeuwigheid. Of slechts voor het hier en nu.

Kicks voor Niks © Kees van Kooten 1982