Alles is er klaar voor. Wandeltas staat vol te zijn, wandelschoenen keurig in het gelid. Batterijen en accu’s opgeladen. Alles is klaar voor een geweldige week in Nijmegen. Een week vakantie. Wat gaan jullie doen met vakantie? wordt dikwijls gevraagd. Een geweldige prestatie neerzetten is ons antwoord dan steevast. Een heerlijk gevoel maakt zich meester over mij. Maar het is ook een dubbel gevoel. Enerzijds heb ik belachelijk veel zin in 4 dagen buffelen. Maar anderzijds heb ik ook de wandel4daaagse van Alkmaar nog vers in het geheugen zitten. Na dag 2 had ik knoeperts van blaren op beide hielen en heb de tocht verder uitgelopen met veel pijnscheuten. Oorzaak blijkt uiteindelijk mijn heerlijk zittende maar gladde zolige nieuwe schoenen te zijn. In april leek het ons verstandig om lichtere schoenen (en dat bedoel ik dan technisch, niet qua modetint) te kopen. Daarbij kreeg ik veel blaren, maar ik dacht dat dat met name kwam door de intensievere training. Vorige week het ultieme dieptepunt. Rianne had een leuk idee. Vanuit ons huis een fietsknooppuntenroute van 45 km gestippeld. Makkelijk te volgen, alles verhard en een pittige afstand. Alle elementen voor een perfecte voorbereiding dus. In werkelijkheid: halverwege de bus naar huis genomen met een miezerige blaar op mijn kleine teentje, maar daarvan zoveel last dat gewoon doorbijten geen optie was. Vorig weekend dan toch maar weer eens de oude schoenen geveterd. Een stuk comfortabeler en minder wrijving, dus minder blaren. Ik zie het allemaal weer iets rooskleuriger in. Of eigenlijk Gladiolenkleuriger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten